جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ادیان ابراهیمی ؛ یهودیت ، مسیحیت و اسلام در بسیاری از آموزه ها مشترک هستند . مهم ترین وجه اشتراک آنها اعتقاد به توحید است . شناخت خدا ورابطه انسان با او از مسائل مهم الهیاتی در این سه دین است . یهودیان با این که به خدای یگانه و منزه از تجسیم معتقدند ؛ اما در عین حال تمثّل و ظهور خدا را به صورت انسان تأیید می کند. در عهد عتیق به ظهور خداوند بر ابراهیم و یعقوب اشاره شده است .مسیحیان علی رغم اعتقاد به خدای یکتا ، معتقدند خدای نادیدنی ، خود را با تابش در مسیح متجسّد ساخت. از نظر مسیحیان ، عیسی مسیح ، مکاشفه خداست در اسلام خداوند به عنوان واجب الوجود نامتناهی و یکتای بی همتا معرفی می‌شود . خدایی که نه به صورت انسان یا موجودی دیگر بر انسان تمثّل پیدا می کند و نه در کالبد بشری تجسّد می یابد ؛ اما در عین تنزیه از هرگونه صفت انسان وار به زیباترین شکل برانسان تجلّی می‌کند . دغدغه مهم ادیان ابراهیمی ، چگونگی رابطه خدا با انسان است . هر دینی متناسب با عصر خویش از این رابطه رمزگشایی می کند . دریهود خدا با تمثّل، در مسیحیت با تجسّد و در اسلام به شکل تجلّی با انسان رابطه پیدا می کند . در واقع این ارتباط در اسلام به کمال رسیده است . یعنی انسان در عین حال که انسان است ، مخلوق است و نه مولود . انسان کامل یا ولیّ خدا آینه بازتاب خداست . اگر چه خدا ، انسان نمی شود ولی انسان می تواند خدایی شود. با مطالعه کتاب مقدس ، قرآن کریم و روایاتبه نتایج زیر دست می یابیم :اساس دین یهود و مسیحیت مبتنی بر تنزیه حق تعالی است . بنابراین تعابیر انسان انگارانه در عهد عتیق و یا تعابیر دال برتجسّد مسیح در عهد جدید به دو شکل قابل توجیه است :اگر مراد این تعابیر،حقیقی باشد قطعاً نمی‌توان آنها را منسوب به پیامبرانشان دانست و احتمالاً مربوط به تحریفاتی است که درطی تدوین کتاب مقدس صورت گرفته است . درغیر این صورت باید به شیوه متکلمان برجسته یهودی و مسیحی این تعابیر را تفسیر مجازی نمود و به تأویل آنها پرداخت . مراد از تجلی خدا در منابع اسلامی، تجلی اسماء و صفات او در انسان کامل است . به عبارت دیگرانسان با بصیرت قلبی و نه با چشم سر می تواند خدا را درک کند . راه معرفت شهودی ؛ ایمان و عمل صالح ،اخلاص،سیر و سلوک معنوی ، بریدن از تعلقات و تنها دل بستن خداست . متون اسلامی؛ تمثل، تجسیم ، تشبیه و رویت را در مورد خداوند نمی‌پذیرد. واژگان کلیدی :تمثّل ، تجسّد ، تجلّی ، انسان کامل ، تأویل

یکی از پیامدهای اساسی، اصلی و غیر قابل انکار پدیده‌ی تروریسم، نقض حق حیات انسانهاست. تروریسم در خاورمیانه سابقه‌ای طولانی دارد به نحوی که تمام خلفای راشدین و امامان (ع) شیعه ترور شده‌اند. تعالیم قرآن کریم و سیره‌ی پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) هرگونه تجاوز به حقوق فردی و اجتماعی را حرام شمرده است و تمامی مبانی فکری و رفتار تروریسم در اسلام از گناهان کبیره محسوب شده است. واژه‌ی ترور در فرهنگ لغت به معنای ترس و وحشت است و مرتکب به این عمل را تروریست می‌نامند. خود این اقدام را عمل تروریستی و گرایش به آن را تروریسم گویند. این پدیده‌ی خطرناک از بدو تاریخ با بشریت همراه بوده و موضوعی سیال و سیار است که می‌تواند کل جامعه جهانی را تحت تاثیر فیزیکی و روانی قرار دهد. اما واژه‌ی تروریسم ریشه در فرهنگ غرب دارد و آنچه که ما در مبانی فقه و حقوق اسلامی به آن برخورد می‌کنیم مفهوم «ترور» را به شکل های مطرح امروزی در جامعه‌ی بین الملل نداریم اما مفاهیمی وجود دارند که به اقدامات تروریستی امروز نزدیک هستند. این مفاهیم که تبیین آنها در یک جمع بندی کمک به مفهوم شناسی تروریسم است عبارتند از: محاربه، اغتیال وبغی و... خودخواهی و خودپسندی از ریشه‌های اصلی اعمال تروریستی است چه بسا مشاهده شده که تروریست ها چه هولکاست هایی را در طول تاریخ اعمال کرده‌اند که منجر به قربانی شدن میلیون ها افراد بی‌گناه و مظلوم شده است .در صورتی که اهانت به انسان ها و خشونت علیه آن ها، گناه کبیره است و نابخشودنی.در نوشتار حاضر به بررسی فقهی وحقوقی تروریسم در ادیان الهی(اسلام-یهود-مسیح) پرداخته وایا اینکه تروریسم بعنوان یک جرم مستقل تلقی می شودویا باواژگانی چون محاربه ، بغی واغتیال و... انطباق داردیا نه.کلید واژه‌ها: ترویسم، محاربه، قربانی، اسلام، مسیح، یهود

آنچه امروزه جهان بشری به شدّت به آن نیازمند است، تعامل و گفتگوی ادیان در جهت کم کردن فاصله‌های موجود بین ادیان، تألیف قلوب پیروان آن‌ها و یکسو نمودن حرکت انسان‌ها به‌سوی سعادت است. از اصول گفتگوی ادیان، آگاهی پیروان هر دین از حکم اهانت به مقدسات ادیان دیگر است این آگاهی می‌تواند پیروان ادیان را از اهانت به مقدسات یکدیگر بازدارد و بستر را برای گفتگوی ادیان و تقریب پیروان ادیان و درنهایت آشکار کردن کمال اسلام فراهم نماید. اهانت به مقدسات هر یک از ادیان الهی، از جانب پیروان آن‌ها، گفت‌وگوی ادیان را به بن‌بست می‌کشاند؛ ولی احترام و تکریم آنان، زمینه را برای برقراری ارتباط، تقریب ادیان و تفاهم درراه شناخت حق فراهم می‌آورد و آثار سازنده‌ای دارد.در این پژوهش با بررسی مبانی و ادلّه در فقه امامیه و عامه به دست می‌آید که اهانت به مقدسات ادیان الهی غیر از دین اسلام، جایز نیست و باید مناسبات مسلمانان با غیرمسلمانان مبتنی بر احترام، مهرورزی، مدارا و تسامح دینی، آزادی بیان، آزادی عقیده، آزادی سیاسی و آشنایی با زبان و متون مقدّس دیگر ادیان و همزیستی مسالمت‌آمیز باشد.

پژوهش حاضر از جنبه های گوناگون کاربردی و بنیادی حائز اهمیت است.از آن جایی کهدعا یگانه راه ارتباط با خدا بوده و تنها وسیله ای است که خدای متعال برای ارتباط با خود مقرر فرموده، در واقع دعا بین خالق و مخلوق رابطه برقرار می کند. تاریخ دعا با پیدایش انسان قرین است، زیرا انسان هرگز از نیازمندیها جدا نبوده و در درون خود این احساس را داشته است که باید در پناه قدرتی آرام بگیرد. اگر حقیقت دعا مورد تحلیل قرار گیرد خود بندگی و عبادت حضرت حق است. دعا درمانی باعث افزایش انرژی بیمار میگردد و اثر مثبت روان درمانی بر بیماریهای جسمی و روانیدارد. به همین جهت هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر و نقش دعا بر سلامت جسم و روح انسان از دیدگاه اسلام و مسیحیت بوده است. از آن جا کهپژوهشحاضر بصورت کتابخانه ای می باشد. از کلیه متون اسلامی ومسیحی در دسترس همچون قرآن کریم ، نهج البلاغه ، صحیفه سجادیه، و دیگر کتب معتبر حدیث و روایات همچون اصول کافی ، بحار الانوار ،وسایل الشیعه وغیره.وانجیل(متی،لوقا،یوحنا،مرقس) ،قاموس کتاب مقدس،اصول مسیحیت،الهیات مسیحی باتوجه بهبضاعت استنباطیو زمان محقق استفاده شده است. نمومه مورد بررسی ، کتب در دسترس و نیز قابلیت ذهنی محقق برایاستنباط از اینمنابع بوده است.روش تجزیه و تحلیل این پژوهش توصیفی است و از روش بردی که شامل :1- توصیف 2- تفسیر 3- همجواری4- مقایسه استفاده شده است..در این پژوهش محقق به بیان چهار بخش اساسی که مشتمل بر 1- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در اسلام 2- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در مسیحیت 3-تفاوت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت 4- شباهت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت پرداخته است و به پنج سوال ویژه تحقیق پاسخ داده است. نتیجه این که میزان‏ ابتلاء به بیماری ها و مرگ در افراد با ایمان کمتر از سایرین است و لذا این افراد سلامتى جسمى، روانى و اجتماعى و طول عمر و رضایت بیشترى از زندگى دارند. اصول مشترکى در دستورات اسلامو مسیحیت وجود دارد که از سلامتى پیروان آن‏ها محافظت مى‏کند. دعا خواندن‌ و ذکر گفتن‌ فشار خون‌ را پایین‌ می‌آورد، ضربان‌ قلب‌ را آرام‌ می کند و از بیماری های‌ مرتبط با سامانه‌ دفاعی‌ بدن‌ پیشگیری‌ می‌ کند.امروزه همه آگاهان و متفکران از دعا این ابزار کارآمد استفاده مى‏کنند و وجود خویش را از آرامش و نشاط معنوى و انرژى فزون‏تر، سرشار مى‏سازند.و دعا در دین کلید آرامش و رستگاری انسان دیان شده است.

بررسی تاریخ ادیان این نکته را ثابت می کند که آموزه های دینی در ادیان گوناگون , تاثیری اساسی بر حیات پیروان این ادیان بر جای نهاده اند و همواره نقشی کلیدی در افکار و اعمال ایشان ایفا کرده اند . برای نمونه می توان از آموزه بسیار مهم برگزیدگی قوم یهود در یهودیت نام برد . این عقیده از اساسی ترین اعتقادات دین یهود , می باشد و در طول اعصار متمادی تاثیر چشمگیری بر حیات فردی و اجتماعی یهودیان , بر جای نهاده است . مطالعه تاریخ یهودیت گویای این حقیقت است که گر چه این آموزه در طول دورانهای متفاوت بنا به شرایط موجود , گاهی کمرنگ تر و گاهی پررنگ تر نمایان شده است اما همواره نقشی محوری در بروز افکار و اعمال یهودیان ایفا کرده است .در این تحقیق , سر چشمه های اصلی این اعتقاد در متون دینی یهودیت و نیز سیر تاریخی این آموزه در میان یهودیان مورد بحث قرار گرفته است و چگونگی تاثیر این آموزه دینی بر حیات فردی و اجتماعی یهودیان , بررسی شده است .از مهمترین موضوعات مورد بحث در این تحقیق ، ظهور جنبش صهیونیسم در دامان یهودیت و نیز بررسی ارتباط میان مبانی اعتقادی این جنبش با اصول اعتقادی یهودیت و به ویژه آموزهبرگزیدگی قوم یهود می باشد .با توجه به نقش یهودیان در تحولات تاریخ و بویژه عصر حاضر و نیز شکل گیری صهیونیسم سیاسی و پیامدهای آن در جهان معاصر ، این تحقیق حائز اهمیت می باشد و بررسی موضوعات مورد بحث در آن ، گامی در مسیر پژوهشهای دین شناختی و سیاسی تلقی می گردد .

در طول تاريخ اديان گوناگون در مجاورت يكديگر بر هم تأثير گذاشته و از هم تأثير پذيرفته اند. مانويت و مسيحيت نيز مستثني نبوده اند . ماني در فاصله حدود 3 قرن پس از تشكيل مسیحيت دين خود را ارائه داد. او از اديان گذشته از جمله مسيحيت اصول را انتخاب كرد و در دين خود جاي داد و بقيه اصول آن اديان را محكوم كرد. قرفه‌هاي گنوسي و دو‌گانه پرست مسيحي بيشترين تأثير را روي آراء مانوي داشتند، به طوري كه مانويت را يك كيش گنوسي مي دانند.پس از مرگ ماني، مانويت به سرعت در شرق و غرب گسترش يافت و كليساي مسيحيت احساس خطر كرد. رساله ها و رديه هاي زيادي از سوي مسيحيان بر عليه اين كيش نوشته شد. از جمله اين نويسندگان، سنت آگوستين بود كه پيش از مسيحي شدن مدّت 9 سال مانوي بود. رفته رفته مانويت رو به زوال نهاد، امّا بدعت‌هاي جديد مسيحي در اروپا با الگو گرفتن از آن كيش‌های ثنوي نويني پديد آوردند كه در مقابل كليساي كاتوليك قرار گرفتند و بسياري از آنها توسط كليسا سركوب شدند.

به گفته قرآن کریم ، اهل کتاب ازآمدن پیامبر اسلام خبر داشته اند و ظهور آن حضرت ودینش امر غیر منتظره ای برای آنها نبوده است .اما به رغم چنین اطلاعاتی پس از ظهور اسلام روابط آباء کلیسا ورهبران دین یهود با پیامبر اسلام وآیینش منصفانه نبود . در این پزوهش به تبیین و تحلیل مواضع سیاسی پیامبر اسلام با یهود ومسیحیت پرداخته وعقاید و فعالیت آنها مورد بررسی قرار گرفته و روشهای آنها برای رویارویی با اسلام تشریح گردیده است . همچنین بررسی مواضع پیامبر دردوره بعثت وهجرت بصورت جداگانه در نظر گرفته شده است . دربررسی های به عمل آمده ، مشخص گردید اهل کتاب با وجود اینکه به کتب آسمانی پیامبران الهی خود اعتقاد داشتند و اوصاف پیامبر (ص) در کتابهایشان آمده بود ، ایشان را انکار کردند وحتی برای انکار این واقعیت کتب خویش را تحریف کردند.پیامبر اکرم (ص) تصدیق کننده پیامبران قبل از خود می باشد که با رفتاری مسالمت امیز وبا نشان دادن چهره حقیقی وصحیح از دین مقدس اسلام در طول رسالت خود سعی در جذب و هدایت مسیحیان ویهودیان به سوی دین اسلام داشتند.البته ، نمونه های برخورد تند وغیر قابل انعطاف نیز در سیره عملی پیامبر وجود دارد، اگر بخواهیم ملاکی برای این رفتارهای پیامبر ارائه دهیم ، می توانیم بگوییم آنجا که اساس وبنیان دین هدف گرفته شود واقدامات مخالفان در مقابل اصول تغییرناپذیر دین اسلام وبه منظور از بین بردن آن باشد ، رفتار پیامبر (ص) متعصبانه وانعطاف ناپذیر است ودر غیر این موارد مدارا بوده است که ریشه برخوردها در تحریف کتب آسمانی آنها وعقاید نادرست آنها می باشد.